Η Μύκονος έχει κάτι το μαγικό. Κάτι που το γνωρίζεις πρώτη φορά όταν την επισκέπτεσαι στα 20 και δεν το ξεπερνάς ποτέ. Δεν είσαι σίγουρος από πού προέρχεται αυτό το συναίσθημα ... Ίσως είναι τα vibes της Δήλου που υπήρξε το νησί της αρμονικής συνύπαρξης λαών ή της ιεροσύνης του τόπου. Όμως όταν την σκέφτεσαι λαχταράς έναν περίπατο στα λευκά σοκάκια και τα παραδοσιακά σπίτια της. Πάντα σε τρέλαινε αυτός ο κυκλαδίτικος αέρας, με τον ήλιο να χρυσίζει στο γαλάζιο του Αιγαίου.
Εξάλλου, πώς θα ξεκινήσουν οι διακοπές, εάν η Μύκονος δεν κυρήξει την έναρξή τους? Θυμάσαι έντονα εκείνες τις αξέχαστες διακοπές στο yacht ενός φίλου, λίγο πιο lux στην παραλία της Ψαρού με φρέσκα ψάρια στην ταβέρνα απέναντι και μετά παραλία έως αργά, μπαρότσαρκα το βράδυ στη Ματογυάλια και επιστροφή στο yacht. Εάν δεν ήταν αυτή η κοσμοπολίτική ατμόσφαιρα με την elite της Ελλάδος να δίνει το στίγμα της, ίσως η Μύκονος να μην ήταν ίδια. Σε αυτά τα σοκάκια είμαστε όλοι ένα, ίσοι απέναντι στην ομορφιά και την φιλοξενία που την διέπει.
Χαιρόμαστε κάθε χρόνο με την σικάτη παρουσία του Jean Paul Gaultier στο Pierro's, αναστατωθήκαμε μόλις ήρθαμε πρόσωπο με πρόσωπο με τον Brand Pitt και την Angelina Jolly χαζεύοντας την ίδια βιτρίνα και διασκεδάσαμε μαζί με την Άλκηστις Πρωτοψάλτη εκείνο το βράδυ του Αγ. νεύματος. Όλοι έχουμε τις δικές μας αναμνήσεις από τη Μύκονο.
Το νησί που επιλέγουν οι σχεδιαστές με τις νέες collection στις εντυπωσιακά, αέρινες βιτρίνες των επώνυμων, αλλά και των underground μαγαζιών. Κάθε χρόνο περιμένουμε καρτερικά την επίσκεψη μας για να αποκτήσουμε τα beachwear του καλοκαιριού για την εμφάνιση μας στην παραλία.
Μια εμφάνιση λαμπερή... που βοήθησε και λίγο το beauté που κάναμε φτάνοντας. Σε κάθε παραλία, κάθε στιγμή, κάθε ώρα, ο ήλιος μας ζεσταίνει από κει ψηλά και εμείςανάλογα με τη διάθεσή μας επιλέγουμε ποια θέλουμε. Ξέφρενοι ρυθμοί στο Super Paradise, οργανωμένα, ήσυχα με ambient soundtrack στην Παράγκα, sushi στην ξαπλώστρα από το beach service στη Ψαρού, απομόνωση και κρυστάλλινα νερά στην παραλία της Κάπαρης, beach volley στον Πάνορμο και gay fun στην Ελιά.
Παντού υπάρχει μια παραλία, έτσι όπως τη θέλουμε, όπως την ονειρευόμαστε, όπως μας αρέσει. Και μόλις λίγο σουρουπώσει, όλοι τρέχουμε με τα μαγιό στο Caprice. Γίνεται πανικός, αλλά δε μας νοιάζει, φτάνει που χορεύουμε ξέγνοιαστα, χαρούμενοι και τα έχουμε βρει με τον barman που κερνάει αδιάκοπα σφηνάκια. Δεν είμαστε σίγουροι τι ώρα είναι... κάποια στιγμή θα γυρίζουμε για να ντυθούμε-πού θα πάμε?
Θα δούμε, αν είμαστε μόνοι μας, εσύ και εγώ, ίσως πιούμε μια Margarita στο Galleraki, αλλιώς μας αρέσει το Guzel για το κέφι του και γιατί μας θυμίζουν πολλά οι πρώην 9 μούσες, το Remezzo –θρύλος που τον θυμόμαστε από τα 19, το Argo για το υπέροχο μπαλκονάκι και τη rock που μας κάνει να σιγοτραγουδάμε, το Pierro's, γιατί είναι πάντα κεφάτο, γεμάτο, gay & straight και δημιουργεί μόδα κάθε χρόνο στο νησί. Το ξημέρωμα θα μας βρει στο Cavo Paradiso με γυαλιά ηλίου να χορεύουμε εκστασιασμένοι υπό τους ρυθμούς κάποιου μεγάλου Dj, Digweed, Moralles, Knuckles... Και μετά πρωινό, για κρέπα στη χώρα ή καφέ στην πάλαι ποτέ Αίγλη.
Για μας αυτά κάνουν τη δική μας Μύκονο, όχι Ibiza ή Cannes, Η μέρα στη Μύκονο γίνεται νύχτα και η νύχτα μέρα. Ένα νησί που δεν κοιμάται, που δεν χρειάζεται lifting με τα χρόνια και που όσα ακόμα και να περάσουν, η Μύκονος θα δείχνει πάντοτε νέα, φρέσκια και όμορφη.
ΤΟΠΙΚΑ ΠΡΟΪΟΝΤΑ
Τυριά
Κοπανιστή-ένα από τα χαρακτηριστικότερα προϊόντα της Μυκόνου. Πρόκειται για ένα είδος τυριού σε μορφή κρέμας, με πιπεράτη και κάποιες φορές καυτερή γεύση. Φτιάχνεται κυρίως από κατσικίσιο γάλα.
Τυροβολιά ή ροβολιά (ή τ’ ροβολιά)- σχετικά μαλακό τυρί που χρησιμοποιείται κυρίως στις διάφορες πίτες.
Ξινότυρο- μικρό τυράκι, με υπόξινη γεύση, που προέρχεται από το στράγγισμα του ξινόγαλου. Όταν είναι φρέσκο τρώγεται ως επιτραπέζιο τυρί ενώ όταν ξεραθεί είναι κατάλληλο για τρίψιμο σε μακαρόνια και σε μίγμα για κεφτέδες.
Λούζα ή λούτσα
Oι λούζες είναι δύο κομμάτια καθαρό κρέας, τα οποία αφαιρούνται από τη δεξιά και την αριστερή μεριά της ραχοκοκαλιάς (ψαρονέφρι) του χοίρου. Παστώνεται και σερβίρεται κομμένο σε πολύ λεπτές φέτες. Μπούμπουλο-μικρή λούζα
Λουκάνικα
Tο μυκονιάτικο λουκάνικο φτιάχνεται αποκλειστικά από χοιρινό κρέας και λίπος. Σε αντίθεση με τα άλλα μέρη της Ελλάδας, είναι λιαστό και δεν ψήνεται στον καπνό αλλά στο αλάτι. Περιέχει εκτός από κρέας, θρούμπι και ρίγανη ψιλοκομμένη.
Αμυγδαλωτά (με άρωμα ανθόνερου)
Έχουν αρκετές διαφορές με τα αμυγδαλωτά άλλων νησιών (Σύρου, Άνδρου, Τήνου κλπ). Καταρχήν πρόκειται για ψημένα αμυγδαλωτά. Έχουν το σχήμα μακρόστενου κουραμπιέ ή «καμπανούλας», έντονο άρωμα πικραμύγδαλου, τριφτή υφή και τέλος, το εξωτερικό τους είναι λίγο κρουστό ενώ το εσωτερικό τους μαλακό και λίγο υγρό.
ΤΟΠΙΚΑ ΦΑΓΗΤΑ
Αυγά ήλιος: αυγά με ντομάτα, κρεμμύδι και λαρδί
Καρύδες: είδος κενταουρέας ή ερυθραίας. Το κεντάουρο γίνεται τουρσί
Κολλησιάνοι: ανεμώνη της θάλασσας τηγανητή σε κουρκούτι
Λουβια: λεπτά αμπελοφάσουλα που σερβίρονται με σκορδαλιά
Παπά γιαχνί: είδος πλακί που μαγειρεύεται στην κατσαρόλα με άφθονο κρεμμύδι και ντομάτα
Τηγανιτές γριές: απλό γλυκό με ζύμη. Πρόκειται για ένα είδος τηγανίτας που σερβίρεται με μέλι και κανέλα
ΕΘΙΜΑ –ΛΑΟΓΡΑΦΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ
Την Παραμονή των Φώτων φτιάχνουν το «πιάτο της Καμπανούς», ένα πιάτο με φασόλια βραστά χωρίς λάδι.
Τα μυκονιάτικα χοιροσφάγια : Οι αγροτικές οικογένειες της Μυκόνου, οι φουρναραίοι και οι μυλωνάδες, έκτρεφαν χοίρους. Κάποιοι είχαν σκοπό το εμπόριο. Κυρίως όμως οι χοίροι εκτρέφονταν για την εξοικονόμηση των ετήσιων αναγκών σε λίπος, παστό κρέας, λαρδί και λουκάνικα. Το τυπικό του χοιροσφαγιού, που ευτυχώς δεν έχει χαθεί από το νησί, περιελάμβανε την παρασκευή μιας σειράς «επιτόπιων» μεζέδων και εδεσμάτων που έπρεπε να καταναλωθούν άμεσα.
Τη βραδιά της Πρωτοχρονιάς, το μυκονιάτικο τραπέζι είναι στρωμένο με λογής εδέσματα για την υποδοχή του Νέου Χρόνου. Κυρίαρχο πιάτο ο αζώναρας, που τρώγεται με προβάσια ή με λάχανα και είναι ουσιαστικά το κομμάτι του χοιρινού ποδιού που περιλαμβάνει και την άρθρωση του γονάτου. Από το χοιροσφάγι αφαιρούνται τα ψαχνά, ενώ διατηρείται το κόκαλο με το δέρμα και λίγο κρέας στην άρμη.
